HET HUIS VAN ALEIDA VAN POELGEEST 215 deze twee of ook zelfs het buurhuis (nr. 9), „de Papegaai”, later „de Groene Papegaai”, er niet bij heeft gehoord. Zóóver was ik dan nu. Op de plek van drie huizen kón inderdaad het huis van Aleida van Poelgeest hebben gestaan. Maar kon óók de conclusie van Jhr. Beelaerts niet juist zijn? „Het front van het huis van Wouter Woutersz. zal dus”, zegt deze, „naar de zijde van het Buitenhof hebben gestaan en daar zal de hoofdingang in den muur om het erf zijn geweest.” Kon het, inderdaad, ook zóó niet geweest zijn? Het eigen domsrecht van den gang kon gemakkelijk hebben ge wisseld Zoo las ik er dan het artikel nog weer eens zorgvuldig op na. En ook nu weer was ik gelukkig. Neen, de con clusie van Jhr. Beelaerts bleek volgens diens eigen ge- gegevens niet houdbaar te zijn. Daar stond, op blz. 4: „(Het huis) werd ten zuiden en noorden door andere erven begrensd.” In de Hoogstraat ligt dit (naar de in dien tijd gebruikelijke richtingaanwijzing) volmaakt voor de hand. Maar aan den Noordkant van het Buitenhof? Hier zou het dan toch in het Zuiden niet door een ander erf, maar door het Buitenhof zelf begrensd zijn geweest! De reeds aangehaalde passage in het artikel van Jhr. Beelaerts moet men dus lezen als volgt:, ,Het stond op een ommuurd erf, waartoe men” behalve in de Hoog straat ook „toegang bekwam aan het Buitenhof en het welk” niet achter, maar terzij van het achtererf „grens de aan de beek Eén vraag moest nu nog beantwoord worden: waar vond men op het Buitenhof den toegang tot dit achter erf? Ook hier was, voor wie op het oude Buitenhof thuis is, het antwoord eenvoudig: tusschen den ouden Pas- toorshof en het Valkhuisterrein. Zoo de lezer de in dit Jaarboekje afgedrukte afbeelding van het Buitenhof in

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1945 | | pagina 232