KONING LODEWIJK EN
16
r
Want nu moest hij aftreden als Secretaris-Generaal der
Posterijen, zijn taak bij de „Cijfers” neerleggen en ook
uit het gemeentebestuur van Den Haag scheiden. Daar
bij kwam, dat de Koning einde 1807 zijn residentie naar
Utrecht had verplaatst, zoodat Van Toulon daarheen
moest verhuizen, zijn gezin echter voorloopig te ’s Gra-
venhage achterlaten. Want Lodewijk was ongedurig.
Inderdaad verlegde hij de residentie al vrij spoedig naar
Amsterdam...
30 September 1808. Lodewijk ontbiedt Van Toulon.
Overrompelt hem met de aanstelling tot Hoofdofficier
van 's Gravenhage. Van Toulon protesteert. Lodewijk
houdt vol. De ander weigert. Lodewijk blijft aandringen,
wordt al zenuwachtiger en dreigender. Trekt zelfs zijn
degen! Ten slotte zegt Van Toulon, dat hij alleen zal
gehoorzamen, wanneer de Koning het hem beveelt.
„Dan gelast ik het U” zegt deze. Maar voegt er bij,
dat de opdracht wellicht slechts enkele maanden zal
vorderen. Zoodra het Van Toulon zal gelukt zijn aan
den toestand bij de politie in Den Haag een wending
ten goede te geven, kan men de zaak nader bezien.
De nieuwe betrekking had wel dit voor, dat hij nu
weer bij vrouw en kinderen kon wonen, maar overigens
voelde Van Toulon er niets voor. Noch voor den aard
der werkzaamheden, noch voor het daarmede samen
hangend salaris. Dit was nog naar den oud-republikein-
schen trant geregeld: klein vast tractement en tamelijk
ruim te beuren emolumenten. Het werd geschat op
ten minste 2000 gulden meer dan hij als Staatsraad
genoot (5000 gld.). Maar ieder wist, dat een man met
een nauw geweten bij lange na niet zooveel uit die
bijverdiensten kon kloppen. Van Toulon was integer.
Maar hij had voor een talrijk gezin te zorgen. De Koning
trachtte aan dit bezwaar tegemoet te komen, door het
