Mr. LODEWIJK VAN TOULON
17
-) Aldus noemde minister Gogel het pogen om een ambtenaar
om te koopen.
tractement als Hoofdofficier te vermeerderen met 1000
gulden en hem dat van Staatsraad te doen behouden.
Hij schreef hem ter zake: „Comme j’attache beaucoup
d’importance qu’il y ait des employés trés recomman-
dables a La Haye et que les exactions qui y ont lieu
cessent, j’ai porté provisoirement vos appointements a
9000 fl.” Voorts behield de Hoofdofficier de geldelijke
voordeelen uit het fiscalaat der middelen van het arron
dissement.
Nu rustte op hem o.a. de onaangename taak de smok
kelarij met Engelsche goederen tegen te gaan. Immers
wij moesten met Napoleon’s Continentaal Stelsel mede
doen. Hij moest waken tegen geknoei met zijn onder
geschikten en ook zichzelf verweren tegen pogingen tot
omkooping. Natuurlijk klopten de sluikers, wanneer zij
bleken te willen „Fransch praten”2), aan een ver
keerde deur.
Wel interessant en niet onvermakelijk is in dit ver
band, dat de Koning en Van Toulon eens samenzwoeren
om een groote reddingsboot uit Engeland hier binnen
te smokkelen. De politie ontving bij geheime order op
dracht het betrokken schip niet aan te houden. Doch
de Fransche agenten hadden vermoedelijk lucht van de
plannen gekregen. De boot is niet gekomen.
Als Hoofdofficier (onder de republiek heette het bal
juw en schout) verkeerde Van Toulon in een onduide
lijke verhouding tot het gemeentebestuur. Hij stond half
er naast, half er onder. Zoo geraakte hij in moeilijk
heden met burgemeester Slicher. Maatregelen, die hij
noodig achtte voor de politie, ten deele ook ten behoeve
van den dienst des Konings in Den Haag, eischten geld.
