RAKETTEN OVER DEN HAAG
3
vinnen, die als stabilisatievlakken dienden. Dit wonder-
lijk-ingenieuze projectiel werd volkomen verticaal ge
start, boog automatisch op een hoogte van 39,5 km 45
graden in de richting van het doel, kliefde vervolgens
als een gewone granaat door het luchtruim, bereikte een
hoogte van 80 km en keerde vervolgens naar de aarde
terug. Al in de eerste minuut kreeg de raket een snelheid
van bijna 5800 km per uur, d.w.z. vijfmaal die van het
geluid. De straalmotor hij gebruikte vloeibare zuur
stof en ethylalcohol als brandstof ontwikkelde een
druk gelijkwaardig aan zeshonderdduizend P.K. Bij de
start woog het projectiel 12.900 kilo met inbegrip van
de ontplofbare lading en 8.950 kilo vloeibare brandstof
en zuurstof.
Met de ,,A-4”-raket later algemeen bekend als
„Vergeltungswaffe 2” beschikte het Duitse leger over
een aanvalsmiddel, dat uit technisch oogpunt alles in de
schaduw stelde, dat, waar ook ter wereld, op dat ogen
blik in gebruik was. Ofschoon alle problemen nog geens
zins waren opgelost en dientengevolge vele exemplaren
bij of kort na de start mislukten, kon de raket met rede
lijke nauwkeurigheid worden gericht. Gedwongen door
de noodtoestand, ontstaan na de doorbraak der geallieer
de invasielegers naar België, gaf Hitler begin September
1944 bevel, een eerste in Polen opgeleid „Sonderkom
mando” naar de Nederlandse kust te zenden om het
vuur op Londen te openen met de geringe hoeveelheid
V2’s, die intussen uit de fabriek waren gekomen. Dit
detachement, dat deel uitmaakte van een onder leiding
van SS-Gruppenführer en luitenant-generaal der Waf-
fen-SS Dr. Ing. Kammler geformeerde bijzondere tech
nische divisie, begaf zich rechtstreeks naar Wassenaar,
waar al geruime tijd tevoren startplaatsen voor het lan
ceren van raketten waren verkend.