148
DE SCHILDERES ROSINE DE GASC
wendde de Waalse kerkeraad zich dadelijk met een
rekest tot de Staten-Generaal. Daarin werd verzocht,
de ongelukkigen voorlopig van kleding en „enig onder
houd” te willen voorzien en hen in bescherming te
nemen. Op 17 Januari 1739 besloot men, hun ieder een
som van 200 gulden ineens uit te keren, en in Juni
daaraanvolgende verleenden Haar Hoog Mogenden aan
elk van de negen verloste galeislaven een pensioen van
250 gulden ’sjaars22).
Op deze bescheiden financiële basis stapte Jean Teis
sier het volgende jaar met zijn landgenote Jeanne
Vasserot in het huwelijksbootje, waartoe het eerste
gebod op 24 Januari 1740 werd afgekondigd 33Hun
huwelijk werd met een stoet kinderen gezegend, van
wlie de in Juni 1742 gedoopte Jeanne, voor zover ik
heb kunnen nagaan, de oudste was. Op welke manier
Teissier er in slaagde, zijn talrijk gezin het dagelijks
brood te verschaffen en voor de opvoeding van zijn
kinderen zorg te dragen, iets, waarop zijn pensioen
stellig niet berekend was, is mij niet duidelijk geworden.
In de rekesten, door hem in 1759 en 1767 gericht aan
de Staten-Generaal tot het verkrijgen van een gratis
paspoort voor reizen naar Frankrijk, kwalificeert hij
zichzelf als gepensionneerd „galérien” en burger van
’s-Gravenhage zonder verdere aanduiding van be
roep24). Een door mij in de Haagse burgerboeken
ingesteld onderzoek viel in alle opzichten negatief uit
en de notariële archieven brachten hieromtrent evenmin
bizonderheden aan het licht. Ik vond slechts één acte,
op 29 Mei 1766 verleden voor notaris Willem Arnoux,
Res. St. Gen. van 3 November 1738, 17 Januari en 19 Juni
1739.
23) Gem. Archief, klapper huwelijken.
24) Res. St. Gen. van 7 Februari 1759 en 25 Februari 1767.
