RAKETTEN OVER DEN HAAG
12
Van het station Leiden werden de raketten op de
„Meiller”-wagens vervoerd naar een zich in de nabijheid
van het startpunt bevindende montageplaats, waar steeds
een kleine voorraad werd bewaard, om, als het bevel werd
gegeven, onverwijld enige exemplaren te kunnen afvu
ren. Tevens werd daar de explosieve lading in de neus
van het projectiel aangebracht en bestond er gelegenheid
voor een laatste controle van de instrumenten, die vol
gens nauwkeurig bepaalde koers werden afgesteld. Aan
vankelijk, in de September-periode, waren de raketten
geheel startklaar uit de Duitse fabriek gekomen, met uit
zondering van de springstof, die afzonderlijk arriveerde.
Na enige tijd bleek evenwel, dat de fijne instrumenten
tijdens de treinreis te veel leden en zodoende werd be
sloten, alle gevoelige onderdelen pas op het laatste ogen
blik in het lichaam van het projectiel aan te brengen.
Het werk op de montageplaats was sindsdien aanzienlijk
belangrijker geworden. Voor dit doel had het „Sonder
kommando” zich geïnstalleerd in het park van het land
goed „De Wittenburg”. Het terrein van de modelboer
derij „Rust en Vreugd” was voor het parkeren van de
auto’s en herstel van het materieel ingericht.
Nadat de order was ontvangen, dat één of twee
raketten moesten worden gelanceerd, werden deze weer
op de oplegger getakeld en rechtstreeks naar het afvuur-
punt gereden. Daar konden zij dan in verticale stand
worden gezet en wel zó, dat de vier stabilisatievinnen
rustten op een ijzeren richttafel. Deze steunde weer op
een zwaar onderstel en daaronder lagen geribde platen
van staal, die harerzijds weer op een los betonnen vloer
tje of op stevige tegels waren geplaatst. Desondanks
was het verzakken hetgeen een geheel verticale start
belette vaak een moeilijk probleem en sommige ter
reinen moesten na korte tijd worden verlaten, nadat was
