13 RAKETTEN OVER DEN HAAG gebleken, dat de grond te zacht was. Een groot percen tage der mislukte starts was een gevolg van een te slappe bodem. Regen, die de grond doorweekte, bleef de hardnekkigste vijand van het „Sonderkommando”. Zo kort mogelijk voor de start werd de raket gevuld. Tankauto’s reden aan en achtereenvolgens werden de alcohol, de vloeibare zuurstof en de voor de brandstof- pompen benodigde waterstof peroxyde en het calcium permanganaat in de afzonderlijke tanks van het projec tiel gepompt. In totaal vergde dit twaalf minuten, waar bij kan worden opgemerkt, dat het opstellen en afvuren in het geheel negentig minuten in beslag nam. De vloei bare zuurstof arriveerde uit Duitsland op het station Staatsspoor en werd daar onder de overkapping in de tankwagens gepompt. De kleine auto’s met de typische verschijnselen van ijsvorming op de tanks, snelden maandenlang door de Haagse straten. Na het vullen moest de V2 snel worden gelanceerd, want elke minuut verdampte twee kilo vloeibare zuurstof. Teneinde bevriezing te beletten, werd de raket op con stante temperatuur gehouden door een electrisch ver- warmingssysteem, dat werkte met getransformeerde stroom, onttrokken aan een in de buurt liggende kabel van het bestaande net. Nadat het hele personeel zich uit de omgeving had teruggetrokken, reed tenslotte de zwaar gepantserde „Feuerleitwagen” naast de raket. Hierin zat de officier, die electrisch een toorts ontstak om de gasturbine in werking te stellen. Binnen enkele seconden overtrof de ontwikkelde druk het gewicht van de raket. Het projectiel verhief zich van de richttafel en begon langzaam zijn tocht, die bij razendvlug toenemende snel heid en versnelling driehonderd seconden later in Londen moest eindigen. De sterkte van een „Sonderkommando" bedroeg on-

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1948 | | pagina 23