RAKETTEN OVER DEN HAAG
27
van het landgoed
van de Renbaan
eiken door vallende raketten waren verbrijzeld
zelfs zodanig uiteengereten, dat er niets meer
ken en
en soms
van kon worden teruggevonden.
De Duitsers hadden op het terrein
en ook in de bosstrook ten Westen
achtereenvolgens dertig startplaatsen in gebruik. Telkens
als de verwoesting te groot werd, trokken de transport
auto’s naar een andere plek. Zo was in verloop van de vijf
maanden, gedurende welke Duindigt als basis had ge
diend, nauwelijks één ongeschonden hoek overgebleven
en na het laatste bombardement was het veld volkomen
onbegaanbaar. Het vuur werd derhalve op andere lan-
ceerpunten voortgezet.
7. Spionnage. Al deze luchtaanvallen werden uit
gevoerd op grond van gegevens, verschaft door leden
van de inlichtingendienst in bezet-Nederland. De start
plaatsen en het V2-materieel waren dusdanig verspreid
en verborgen, dat foto-luchtverkenning alléén volkomen
ontoereikend zou zijn geweest voor het verkrijgen van
de bijzonderheden, benodigd voor precisie-bombarde-
menten op de kleine doelen.
Het uitermate efficiënte spionnageWerk was wat betreft
de uitvoering bijna uitsluitend een Nederlandse aange
legenheid. De methode van het verspreiden der instruc
ties, het verzamelen der gegevens en het overseinen met
behulp van ultra-kortegolfzenders was niet speciaal voor
de bestrijding van de V-wapens ontworpen. Gebruik kon
worden gemaakt van een reeds geruime tijd bestaand
„intelligencesysteem”, dat sinds het einde van het be
ruchte „Englandspiel” in hoge mate betrouwbaar was.
Het wetenschappelijk onderzoek voor de inlichtingen
dienst was in handen van prof, dr ir W. H. Uyten-
bogaart, een der zeer weinige Nederlandse geleerden,
die reeds lang vóór de eerste V2 zich in de stratosfeer