DE VERDELING VAN DEN HAAG IN WIJKEN 100 12) Zie Notulen 30 November 1797. Het plan was tegelijkertijd de Buurten op te heffen. Nu dit klaarblijkelijk op te grote tegenstand zou stuiten, probeerde de Gemeenteraad geleidelijk en ongemerkt door te voeren, wat haar openlijk mislukt was. Een kleine stap voorwaarts werd gedaan, toen de gemeen teraad in zijn vergadering van 2 November 1797 de kwestie van een wijkreglement nogmaals ter sprake bracht. Er Werd toen een commissie benoemd, die een dergelijk reglement zou gereedmaken. Dit reglement kwam er tenslotte wel, maar verder durfde men niet te gaan. Aan de instelling der buurten werd in het open baar niet getornd, maar wel nam men een belangrijke maatregel, die de betekenis der Buurtindeling als admi nistratief hulpmiddel volkomen te niet deed. De bewo ners werden verplicht hun huizen van de wijkletter en daaronder het huisnummer te voorzien12), maar de „buurt”bevolking voelde dit intuïtief als een aantasting van haar tradities. De straatjeugd werd er op uitgezon den om de reeds aangebrachte nummers en letters on leesbaar te maken en zij kweet zich in merkwaardig korte tijd zo enthousiast van die taak, dat het Stadsbe stuur genoodzaakt was op 1 Februari 1798 daartegen bij openbare bekendmaking ernstig te waarschuwen. De ouders waren verantwoordelijk voor hun kinderen en moesten bij overtreding van het verbod om letters en nummers te verwijderen een boete van 25 gulden be talen. De kwaadwilligen, die de nummering der huizen zouden trachten te verhinderen, zouden ernstig gestraft worden en de bewoners van huizen, waarvan de num mers uitgeveegd of onleesbaar gemaakt waren, moesten binnen driemaal vier en twintig uur deze kentekenen er weer op doen aanbrengen.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1953 | | pagina 121