HET CATSHUIS „SORGHVLIET” 300 JAAR
14
maakte later het verleggen van de beek en het vergroten
van de vijver voor het huis mogelijk. Om de vis daarin te
bewaren waren blijkbaar dichtgevlochten schutten opge
steld, want in een Memorie betreffende de beek lezen wij,
dat bij de voorjaarsschouw van 1838 de loop van de beek
hierdoor geheel gestremd werd.
Toen aan een herhaald verzoek om deze schotten te
verwijderen in de loop van de zomer niet was voldaan en
zelfs verschillende ingelanden hun beklag hadden gedaan
wegens overlast aan water, hetgeen door de Heren Com
missarissen van Delfland nauwkeurig was onderzocht,
„zal het van belang zijn’’, zo vervolgt de Memorie, „dat
Z.K.H. de Prins van Oranje met alle mogelijke beleefd
heid en menagement onder het oog worde gebracht, de ge-
wigte redenen die er bestaan om ten spoedigste binnen de
buitenplaats Zorgvliet en verder op Hoogstdeszelfs gron
den alle beletselen in de beek te doen amoveeren, en voor
het vervolg dit water onverhindert te laten in deszelfs
loop
Bij de verfraaiing van het enorme domein onder de
bekwame leiding van Ary van der Spuy, de directeur der
particuliere domeinen van Koning Willem II, werd ook
de loop van de beek op verschillende plaatsen veran
derd, waarbij bleek, dat de oude beekmolen, die nog
altijd het uit de duinen afkomstige water naar de Hof
vijver pompte, niet meer over voldoende capaciteit be
schikte. Koning Willem II liet toen op eigen kosten een
stoomgemaal op Hanenburg bouwen en een kanaal aan
leggen, bestemd om het water uit Delfland’s boezem
daarheen te leiden. De beek zal „ten allen tijde in goeden
staat onderhouden worden, ten koste van Zijne Majes
teit, of van dengeen die Hoogstdeszelven, in den eigen
dom der goederen, waardoor dezelve loopt, mocht
opvolgen”, aldus is vastgelegd in de overeenkomst op
