HET CATSHUIS „SORGHVLIET” 300 JAAR 27 gevestigd DE GEMEENTE, HET PLAN DUDOK EN DE VERKOOP VAN HET BOS „En nu dit Zorgvliet zou van Neêrlands grond verdwijnen? Zo diep zou 't eergevoel in aller hart verkwijnen? Mr. Rhijnvis Feith, De Ouderdom gevestigd was geweest. Maar rust scheen het Catshuis niet beschoren, want in de laatste oorlogswinter trilde het op zijn grondvesten, wanneer de V. 2’s werden afgescho ten vanuit de oprijlaan, wier bomen de een na de ander doodgingen door de wegspattende ijzerscherven. Terwijl het portiershuis en de 18de eeuwse tuinmans woning vernield werden, hield het oude Catshuis stand, om in de zomer van 1945 zijn blinde muren weer te zien af breken door het Nationaal Jongeren Verbond. Het huis was toen door ons ter beschikking gesteld voor de uit Duitse concentratiekampen terugkerende landgenoten. Gelukkig voor het N.J.V. en de ex-gevangenen, nam het Centraal Bureau tot Verzorging van Oorlogsslacht offers deze veelomvattende taak in October 1945 van het N.J.V. over. Toen in 1946 de laatste rustzoekenden vertrokken wa ren, kwam de stroom van landgenoten uit de Japanse kam pen en Indië los, die op hun beurt in het Catshuis tot 1 Maart 1947 verzorgd werden. Deze uit 1802 stammende dichtregels zouden evengoed van toepassing kunnen zijn op de tijd, die thans was aan gebroken. Ondanks de schier onherstelbare verwoestingen had ik slechts één gedachte: het Catshuis met zijn omgeving moet weer opgebouwd worden! Aanvankelijk scheen het uitgesloten de meer dan

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1953 | | pagina 42