28 HET CATSHUIS „SORGHVLIET" 300 JAAR 28.000 m3 puin en zand van het terrein te verwijderen. Immers in puin kan men niet planten en dit was toch van het grootste belang om de rest van het bos tegen de zuid westenwind te beschermen. En zo begon de bedevaart voor het herstel. Toen op 5 Augustus 1946 de toenmalige Burgemeester mij vroeg, welke plannen de familie Goekoop met Sorgh- vliet had, antwoordde ik, dat „zodra het zand en puin zou zijn opgeruimd, Sorghvliet zou worden hersteld in zijn oorspronkelijke toestand van vóór Mei 1940”. Hierop vroeg de Burgemeester mij, of ik al iets verno men had van het plan Dudok. Op mijn ontkennend ant woord toonde hij mij een tekening waarop, tot mijn ver bazing, een grote verkeersweg was aangegeven, die dwars door ons terrein liep. Bovendien zou het mooiste gedeelte van het bos moeten worden gekapt om ruimte te maken voor een representatief gebouw, terwijl het Catshuis in de verdrukking zou komen door twee hoge gebouwen, die tussen het huis en de verkeersweg waren geprojecteerd! Toen ik de Burgemeester antwoordde, dat Architect Dudok te weinig begrip voor het historische Catshuis toonde, merkte deze op, dat hij het Catshuis als represen tatief gebouw veel te klein vond en niet van zodanige bete kenis, dat hij de noodzaak van het behoud ervan vermocht in te zien. Op dat ogenblik drong het tot mij door dat het oude Catshuis eventueel zou worden opgeofferd, omdat het niet in het plan Dudok paste. Mijn verbazing sloeg over in ontsteltenis: waarom had den wij en met ons het Ministerie van O., K. en W. de hele oorlog tegen de Duitsers voor het behoud van Sorghvliet gestreden? Om het nu te moeten opofferen aan een plan van een onzer eigen landgenoten? Dit plan zou immers een situatie in het leven roepen, waartegen

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1953 | | pagina 43