1
HET CATSHUIS „SORGHVLIET” 300 JAAR
30
en maakten
behoud van
Toen ons echter kort daarop ter ore kwam, dat de
Amerikaanse Ambassade in onderhandeling was over
de aankoop van een groot stuk grond aan de Adriaan
Goekooplaan, zagen we hierin een kans om het land-
plannen echter niet toejuichen, aangezien wij deze niet
verantwoord achtten tegenover het nageslacht.
Dat het beschikkingsrecht van de eigenaar evenwel na
de oorlog veel van zijn betekenis verloren had, ondervon
den wij, toen de Gemeentelijke Dienst voor de Wederop
bouw ons bij schrijven van 21 November 1946 haar mede
werking tot herstel toezegde, doch op de volgende wijze
formuleerde: „Deze aanleg (van een nieuwe dijk met be
planting) zou in overeenstemming zijn met het plan-
Dudok, met dien verstande evenwel, dat ook op de plaat
sen waar in de toekomst openbare gebouwen zijn gedacht,
beplanting wordt aangebracht, die later verwijderd zal
moeten worden
„Ten slotte merk ik op, dat door een en ander niet
wordt gepraejudicieerd ten aanzien van den eigendom
van de driehoekige oppervlakte, welke aldus van de bui
tenplaats wordt afgesneden. Mocht onverhoopt omtrent
den afstand aan de Gemeente van deze oppervlakte niet in
der minne overeenstemming worden verkregen, dan zou
de Gemeente t.z.t. vóórdat tot aanleg van de straten, enz.
wordt overgegaan, (zich) den eigendom daarvan door
onteigening hebben te verschaffen.”
Op dit schrijven werd hoe kan 't anders afwij
zend geantwoord, hoewel wij onzerzijds bereid waren mee
te werken aan het wegenplan, door een hoek van het land
goed te koop aan te bieden, evenwel kleiner dan het plan
Dudok opeiste.
Wij waren door dit alles in een dwangpositie gekomen
en maakten ons ernstige zorgen over de toekomst en het
het Catshuis.
echter kort daarop ter
