72 DE VERDELING VAN DEN HAAG IN WIJKEN „zijnde, dat den Hage mitsgaders Scheveningen, Haag- „ambacht, Eijkenduijnen en Half-Loosduijnen uitmaken- „de de jurisdictie van Den Hage, bevolkt is door circa „vier en veertig duizend zielen, zo zullen dezelve, zo „na mogelijk in tweeduizend verdeeld worden, en de „Stemgerechtigden uit elke tweeduizend een grondver gadering uitmaken en dus tezamen twee en twintig grondvergaderingen” Hieruit blijkt dus, dat het totaal aantal inwoners van directe invloed geweest is op de vaststelling van het aan tal Wijken. Dit besluit van de Gemeenteraad wilde ech ter niet zeggen, dat de bevolking het ook voetstoots aan vaardde. Integendeel! Ten eerste beschouwde de bevol king de wijk-indeling als een technische verdeling ten behoeve der verkiezingen, maar niet als een administra tieve. Onder de Haagse bevolking bleef de buurt-inde- ling favoriet, terwijl het landsbestuur en de Municipali- teit de oorspronkelijke idee om de wijkindeling tot de enige administratieve indeling te promoveren met uit schakeling der buurten nimmer lieten varen. De Dekens en Hoofdlieden der buurten wensten bovendien hun po sitie te behouden en waren over het algemeen tegen een wijkindeling, die meer zou betekenen, dan een hulpmid del bij de verkiezingen. Daar kwam bij, dat de vraag op welke wijze den Haag in 22 grondvergaderingen of wij ken moest worden verdeeld heel wat onrust veroorzaak te en heel wat pennen in beroering bracht. Ondanks het bsluit van 2 April 1796 blijkt nog op 3 Maart 1797 de ver deling in 77 grondvergaderingen van kracht te zijn en de commissie tot regeling der grond- en kiesvergaderingen kwam geen stap verder, ondanks herhaalde conflicten met het Provinciaal Bestuur van Holland, dat de inde ling in 22 grondvergaderingen of wijken zo spoedig mo gelijk ingevoerd wenste te zien. Tenslotte verloor het

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1953 | | pagina 93