I
HET WILLEMSPARK EN HET
4
I
in eigen hand te houden, door eigen krachten een ont
werp te laten maken en de gronduitgifte zelf te behan
delen. Reeds een maand later, 17 Maart, werd het door
de gemeentelijke onder-architect W. C. van der Waeyen
Pieterszen ontworpen plan goedgekeurd. Er zijn exem
plaren van aanwezig.
Het voorzag om een ovaal plein, waarvan vier brede
lanen uitgingen, de bouw van 30 villa’s of complexen
van twee of drie huizen onder één dak. Ieder die grond
kocht was geheel vrij in de keuze van een architect,
al behoefden de tekeningen de gemeentelijke goedkeu
ring. Men heeft dit wel eens anders gedacht. Het Wil
lemspark toch, dat wij nog heden grotendeels ongeschon
den kunnen zien, is tot een zo merkwaardige bouwkun
dige eenheid geworden, dat wel is verondersteld, dat het
door één enkele of, zoals het villapark Marlot, door enige
weinige, door de gemeente aangewezen, bouwmeesters
was tot stand gebracht. Echter zijn van 18 van de 29 tot
stand gebrachte gebouwen de ontwerp-tekeningen be
waard gebleven. Daarin herkent men minstens acht ver
schillende architecten al zijn slechts van vijf de namen
bekend n.l. Roodenburg, Delia, Swijser, Wennekus en
Janssens. Dat zij zózeer in één stijl wisten te bouwen,
bewijst dat het Willemspark een zeer zuivere uiting van
de tijdgeest is geworden, die als eenheid bijzonder is
geslaagd. Als eenheid, want stuk voor stuk zijn de hui
zen zeker geen grote kunstgewrochten. Men ziet hen aan,
dat ze ruim zijn en dat zij geriefelijk in het bewonen
moeten zijn geweest, merendeels hebben zij prachtige
tuinen, maar van treffende architectuur is er feitelijk
geen enkele. Het is alles de bouwstijl, zoals wij die ken
nen uit plaatsen, die in de 19e eeuw zijn uitgebreid: villa
dorpen als Velp, Hilversum e.d. Maar deze vertonen de
droge en voor het oog weinig behagelijke bouwstijl in het
