HET WILLEMSPARK EN HET 6 Toen de 50-jarige herdenkingsdag van Nederlands herwonnen vrijheid naderde, werd door de Vereeniging van en voor Industriëelen de wens gekoesterd op andere wijze dan alleen door voorbijgaande feesten het her denkingsjaar o.a. door de oprichting van een monument van blijvende aard te vieren. De enige nog levende zoon van Koning Willem I, de bejaarde en zeer geëerbiedigde Prins Frederik, werd bereid gevonden een commissie samen te stellen, waarvan de leden door hem zonder breed overleg met andere kringen, in hoofdzaak uit de initiatiefnemers werden aangewezen. Het waren, zoals te begrijpen is, nagenoeg uitsluitend industriëlen, die de eer van het lidmaatschap werden waardig gekeurd. De samenstelling dezer commissie vond van de aanvang af veel tegenkanting; algemeen was de vrees, dat het monu ment zou worden tot een laatste pleidooi voor het toen stervend geachte protectionisme. Tal van leden der z.g.n. Hoofdcommissie hadden bekendheid verworven door het tekenen van .adressen tegen herziening in liberale geest van de tarieven. Ook tegen de persoon van de aange wezen secretaris had men algemeen grote bezwaren. De Hoofdcommissie begon met het instellen van ge westelijke subcommissies in alle provinciën om gelden bijeen te brengen. Als lokmiddel werd gebruikt de toe zegging dat de namen der leden van alle subcommissies, en niet de namen van hen, die een bijdrage zouden schenken, zoals men toch redelijkerwijze had kunnen verwachten, in albums verenigd zouden worden, die daarna ter bewaring in het archief des Konings zouden worden aangeboden. bewogen bouwgeschiedenis, thans vergeten, vóór 90 jaren zoveel gemoederen, pennen en tongen in beweging heeft gebracht.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1954 | | pagina 17