ONTZET VAN ANTWERPEN IN 1585
109
J
gewesten bij de nieuw opgetreden landvoogd Parma was
slechts een volgende stap in dezelfde richting. Het ver
raad van Rennenberg had het noorden des lands weer
opengelegd voor de invallen van de vijand. Het mislukte
experiment met de aanbieding der souvereiniteit aan
Anjou had bij velen het vertrouwen in de Prins van
Oranje geschokt. De nieuwe tactiek van Parma, welke
hem achtereenvolgens in het bezit bracht van Doornik,
Nieuwpoort, Veurne, Diksmuiden, Duinkerken, leperen,
het land van Waas en Brugge, deels door geweld, deels
door verraad, deed het gebied, waar de Staten Generaal
nog meester waren, met de dag afbrokkelen en vormde
een steeds groter bedreiging voor de nog trouw gebleven
steden in het zuiden. En, of dit alles nog niet genoeg
ware, 10 juli 1584 viel Willem van Oranje, de ziel van
het verzet, te Delft onder moordenaars hand. Dat Brussel
10 maart 1585, na eerst heldhaftig tegenstand te hebben
geboden, de moed liet zinken en zich overgaf; dat 15 april
de katholieken de Staatse bezetting uit Nijmegen verdre
ven en de stad aan Parma overgaven en dat hetzelfde
30 maart door een aantal boeren uit de omtrek in Does
burg gebeurde; dat Tassis een strooptocht dwars door
het Gooi kon ondernemen, het schenen allen tekenen
van de totale ondergang der Staatse zaak!
Hoe wanhopig ook de gehele toestand mocht lijken,
hoe verdeeld men in het Staatse kamp ook mocht zijn
over de verder te volgen gedragslijn, over één ding was
men het eens: men zou het hoofd niet in de schoot
leggen! De strijd zou worden voortgezet! Een Raad van
State met de 17-jarige Maurits als voorzitter en be
staande uit 18 leden, waarvan 3 uit Brabant, 2 uit Vlaan
deren, 4 uit Holland, 3 uit Zeeland, 3 uit Friesland en
1 uit Mechelen, (Gelderland, Overijssel en de Omme
landen waren niet ter Staten Generaal vertegenwoor-
