EN ZIJN NAASTE OMGEVING
9
het nieuwe huis, gekregen. Zo waren althans vermoe
delijk de plannen. Maar er rezen moeilijkheden.
Ten eerste bleek het terrein niet groot genoeg om
het huis binnen de rooilijn van de huizen van Van Alblas
aan de Kneuterdijk volgens de plannen te bouwen. Dus
vroeg Van Wassenaer op 4 maart 1621 aan de Reken
kamer consent om het huis over een lengte van 43 voe
ten zes voeten over de genoemde rooilijn te mogen laten
uitsteken. 9) Maar toen kwamen de overburen in het
geweer. De weduwe en de kinderen van Johan van
Oldenbarnevelt kwamen in verzet. Zij verkeerden juist
in moeilijke financiële omstandigheden en vreesden, dat
hun grote huis, dat overigens al niet meer door hen
bewoond werd, minder waard zou worden als het uit
zicht op de Kneuterdijk tot de Plaats toe minder ruim zou
worden. Ook de eigenaressen van de twee grote huizen
aan de overzijde van de Kneuterdijk bij het Heulstraatje,
n.l. Anna van Outheusden, sedert 1569 weduwe van
Arent Coebel, ontvanger en Raad van den Leenhove,
en Johanna van Valckesteyn protesteerden tegen het
voornemen van Johan van Wassenaer om een hoog huis
te bouwen en een deel van zijn bezit aan de Kneuterdijk
het kleine huis dus hoger op te trekken. Het mocht
hun niet baten. Reeds op 17 juni 1621 verleende de
Rekenkamer het gevraagde consent. De erven Van
Barnevelt berustten, maar de beide dames aan de Kneu
terdijk begonnen een proces. Het diende in de eerste
dagen van augustus 1621, maar de eiseressen hadden
geen succes. Op 10 augustus gaf Prins Maurits een in-
tendit en willig decreet, die op 29 september werden
gepubliceerd en omgeroepen. 10
Toen kon dus met bouwen worden begonnen. Maar
9) Keppel 1109.
10) Keppel 1108.
