HET HUIS VAN WASSENAAR-DUIVENVOORDE
10
weer rees een moeilijkheid. Het bleek n.l. dat het kleine
huis aan de Kneuterdijk geen ruimte bood voor wat
men er aan de straatzijde in wilde aanbrengen, behalve
een of meer kamers, een ruime vestibule. Dus werd be
sloten een deel van het grote huis naar de zijde van de
Hoge Nieuwstraat op te offeren. Derhalve werd het
noordelijk gedeelte van dit huis gesloopt en ter plaatse
een bij het verbouwde huis aansluitend stuk ontworpen.
Maar nu bleek tussen het kleine en het grote huis een
klein verschil in rooilijn te zijn ontstaan, blijkbaar door
dat de oude gevel van het kleine huis om het in stijl bij
de nieuwe bouw te doen aansluiten, met een eensteens-
muur was bekleed. Dit werd vermoedelijk als een zo
klein bezwaar gezien, dat men de Rekenkamer niet om
een nieuw consent wilde lastig vallen. Waardoor dus
de bovengenoemde onregelmatigheid in de gevel is ver
klaard en wij meteen de grens tussen het grote en het
kleine huis van Alblas kennen. Natuurlijk werd dank
baar van de bestaande binnenmuur gebruik gemaakt; er
bestond geen reden een nieuwe buitenmuur te bouwen.
En zo is te verklaren, dat bij een recente verbouwing
tot verbazing van de architect bleek, dat de scheiding
tussen het kantoor van Mees Zoonen en de boek
handel De Vijf Vocalen uit een gewone binnenmuur
bestaat. Het gemutileerde huis werd blijkbaar voor be
woning geschikt gemaakt; op 26 januari 1624 verkreeg
Van Wassenaer consent tot het uitzetten van het huis
aan de zijde van de Hoge Nieuwstraat evenver „als het
comptoir van de Heer Raaphorst daarneffens is”. 11
Op 26 mei 1624 verkocht Van Wassenaer aan Bar
bara van der Meulen, weduwe van Gijsbrecht Ruysch,
secretaris van de Generaliteits-Rekenkamer en notaris,
het zuidelijk gedeelte van het grote huis van Alblas van
11Rekenk. 166 fol. 296 vs.
