van Plüto vond eene bevallige
Pascal: de Muze van Sopho-
Shakespear’s genie niet doen
schen of Latijnschen oorsprong verminderd is, inzonderheid ook
daardoor, dat de elementen hunner voortreffelijkheid werden op
genomen in de kunstgewrochten der nieuwere tijden. Eeuwen lang
laafden zich de edelste vernuften der beschaafde wereld aan de
bronnen van onvervalschten smaak bij overlevering tot ons gekomen
allengs ontsprong een eigen bronweleen nieuwe ader van ernst
en luim, gewijzigd door volksaard en bodemen geschiedenis, naar
de telkens wisselende gedaanten en voorstellingen van den mensche-
lijken geest. De onnavolgbare ironie
mededingster in de fijne scherts van
kees kon de stoute scheppingen van
vergeten, en HoMEEUS-zelf, de vader der Grieksche beschaving,
kan aan de zonen der 19de eeuw geene vergoeding schenken voor
Goethe, dien Pboteüs in zangen en stijl. Desniettemin blijft de
absolute, innerlijke waarde der klassieke overblijfsels onverminderd
in stand, en zij die van oude, doode talen spreken, miskennen
het karakter van voortbrengselseeuwig frisch en jong als de zin
der geslachten uit welke ze ontsproten. Voor de jeugd en jongeling
schap bezitten deze eene eigenaardige aantrekkelijkheidomdat
zekere moedwillige levenslust eu overvloed van krachten zich af
spiegelt en uitdrukt in de beste modellen der oude letterkunde.
Zoo de moderne wereldbeschouwing veelzins afwijkt van antieke
vormen en opvatting, onze hedendaagsche volmaking blijft voor
het opgroeijend geslacht geen gesloten boekgeboren en opgevoed
in de omgevingin de behoeften en eischen van dezen tijdis het
ideale der grijze oudheid meer behoedmiddel tegen eenzijdigheid
dan doelwit voor hun streven. Het grove materialisme, dat slechts
bevrediging zoekt in stoffelijk voordeel en zinnelijke genietingen
kan geen vaster breidel vinden dan in de hulde en dienst eener
vervloden wereldin het navorschen der geheimen van asthetische
voortreffelijkheid, in het oplossen van raadsels, voor ons zonder
belang, doch die voor eeuwen de tijdgenooten prikkelden en bezig
hieldenin het ontleden der naïvekinderlijke gedachtenop welke
onze vooruitgang werd gebouwd. De schijnbaar dorre, onbehage
lijke verklaring van grammaticale regels en taalvormen kan tot
opscherping van het versland en oefening van het oordeel uitnemend
dienstbaar worden gemaakt, en wij mogen tot bewijs en staving