19
het als bijlage A opgeno-
dat de Zaterdagmiddag voor deze
en dat meerdere tijd zoude
en gymnastiek.
Bij schrijven van 27 Januari 1896 trachtte het Dames-
Comité aan te
toonen
meisjes minder geschikt is
kunnen worden gevonden door inkrimping van sommige
vakken, bijv, teekenen, voortgezet rekenen
Onze Commissie besloot hierop het advies in te winnen
der Vereeniging van Hoofden van scholen en legde haar
eenige vragen voor.
Bij uitvoerig schrijven 22 September 1896 gaf bovenge
noemde Vereeniging als hare meening te kennen dat eene
regeling waarbij, terwijl de jongens onderwijs in teekenen,
gymnastiek of voortgezet rekenen zouden ontvangen, aan
de meisjes onderwijs in de nuttige handwerken werd ge
geven, op veel bezwaren zoude stuiten, zoo niet onuit
voerbaar zijn zoude. Door de afzonderlijke classificatie van
laatstgenoemd vak, zouden dan in de gewone schooluuen
meisjes uit 3 a 4 verschillende klassen vereenigd moeten
worden tot 2 of 3 groepen, die onderwijs in de nuttige
handwerken ontvangen.
Hierdoor wordt het opmaken van een rooster van werk
zaamheden schier onmogelijk, terwijl bovendien het onder
wijs zeer zou lijden, doordat in één lokaal aan meerdere
klassen jongens gelijktijdig les gegeven zou moeten worden.
Bovendien meende de vergadering dat uitbreiding van de
leerstof voor het vak nuttige handwerken vooralsnog niet
noodig geacht moet worden.
Van dit schrijven werd mededeeling gedaan aan het
Dames-Comité.
Verder wordt verwezen naar
men verslag van dat Comité.
bruik van eenige vacantiedagen om te Parijs eenige scholen
te bezoeken waar dat travail manuel” werd toegepast, maar
keerde onvoldaan terug.
Reeds in het verslag van het Dames-Comité van het
onderwijs in de nuttige handwerken over 1894, was de
wensch geuit dat aan dat onderwijs meer tijd mocht be
steed worden, dan het geval was. In de vergadering onzer
Commissie van 5 Februari 1895 werd die wensch bespro
ken en besloten aan het Dames-Comité te vragen of het
misschien wenschelijk mocht zijn een cursus voor voort
gezet onderwijs in dat vak op den Zaterdagmiddag in het
leven te roepen.
