42
26
2.
dragen kind (6 mnd.). Bracht op 4-jarigen leeftijd de eerste
gearticuleerde klanken voort. Zoo ergens, dan was hier de
moeder als de natuurlyke onderwijzeres op hare plaats
geweest. Want wanneer het kind bij zijne pogingen tot
spreken geholpen was, zou ongetwijfeld de normale spraak
tot stand gekomen zijn. Nu echter werd eerst op school de
noodige aandacht hieraan geschonken en ontving M. te
Amsterdam het eerste spreekonderricht. Toen het gezin zich
hier vestigde en M. op 7-jarigen leeftijd mijn leerling werd,
waren alle medeklinkers aanwezig, behalve de l. Daar het
kind overigens bijzonder ontwikkeld is, ijlden de gedachten
de onbeholpen spraak verre vooruit en zoo werd M. door
grooten spreeklust van stamelaar stotteraar. Hy is thans
9 jaar en leest vlot met allerliefste intonaties. Het zal echter
nog geruimen tyd duren, voordat van zijn spreken hetzelfde
kan gezegd worden.
J. B., school Ammunitiehaven, stamelaar, 6 jaar. Nog
niet aanwezig waren: de medeklinkers van het 2e articu-
latiepunt, eenige van het 3e en 7e articulatiepunt. De sis
klanken werden .uitgedrukt op de eigenaardige wijze,
neuslispelen genaamd. De medeklinker wordt daar by in het
geheel niet gevormd, maar inplaats daarvan weerklinkt een
snuifgeluid. Heeft dit gewoonlijk plaats op de uitademings-
lucht, bij B. geschiedde het op de inademing. Neuslispelen
komt niet dikwijls voor Door vlijtige oefening der tong was
B. na 3 maanden in het bezit van zijn s. De geheele spraak
zal spoedig in orde zijn.
3. A. A., school Kerkstr. Stotteren. Een zeer gunstig
meisje van 13 jaar, dat op 6 jarigen leeftijd door een hevige
keelziekte werd aangetast, waaruit doofheid bleef. Sedert
dien tijd stottert ze. Sedert Juli mijn leerling, is ze thans
bijna klaar.
Daar by het beginnen op klinkers de adem nog niet
volkomen beheerscht wordt, doet ze thans zangoefeningen
op eenige tonen in weeken inzet, waardoor het orgaan tevens
nog versterkt zal worden.
4. C. T., school Achter-Raamstr. Stotteren, ook bij fluis
teren, ook by zingen. Worgbewegingen en fronsen van het
voorhoofd. De moeder is in de zwangerschap door den vader,
een gedegenereerden woesteling, mishandeld. Een broeder
van den vader werd krankzinnig wegens onzedelijk leven.
De mate van stotteren is zeer ongelijk. T. gaat b.v. een
week zeer vooruit en een week daarna nog meer achteruit.
Alleen wanneer hij van een plaat vertelt, kan ik op hem
rekenen. Op school is hij in vele vakken ten achter. Daar j
VERSLAG ONDERW. AAN SPRAAKGEBR. LEERLINGEN.