22 (2e Afd.) verse, v. n. comm. t. wering v. schoot,verz.
10
I
De meeste opgeroepen huisvaders werden vertegenwoordigd
door hun vrouwen, voor een deel wegens te verrichten
werkzaamheden, ziekte als anderzins, voor een deel uit onwil.
De opgave der Arrond. Schoolopzieners van data en school
tijden, wanneer schoolverzuim was gepleegd, en de inlich
tingen door de hoofden van scholen, op enkele uitzonderingen
na, ons met de meeste bereidwilligheid verstrekt, waren en
zpn steeds waardevolle gegevens. Door de benoeming van
den heer J. E. Wassenaar, ambtenaar aan „kinderkleeding”,
tot lid der Commissie, verkeert zij in de bevoorrechte stel
ling, opgaven te ontvangen of, en wanneer de opgeroepenen
kleeding of schoeisel voor hun kinderen hebben ontvangen.
Wanneer door de ouders wordt getracht gebrek aan kleeding
als reden voor schoolverzuim voor te wenden, kan op juiste
gronden het voorwendsel worden te niet gedaan, en de ouders
er op gewezen, dat kleeding en schoeisel wordt verstrekt
om het trouw schoolbezoek mogelijk te maken. Deze ge
zamenlijke gegevens maken het mogelijk een juister oordeel
te vellen over de meerdere of mindere schuld der ouders
aan het schoolverzuim hunner kinderen.
Allen, die voor de Commissie verschenen, ontvingen de
noodige raadgevingen en vermaningen.
Uit de besprekingen met de ouders bleek, dat vele geen
besef hadden van het kwaad, gesticht door schoolverzuim,
geen verplichtingen kenden tegenover het Hoofd der school
ten aanzien van kennisgeving bij ziekte, verhuizing of andere
voorkomende gevallen.
Verzoeken om één of meer schooltijden verlof, wordt door
de meeste ouders niet noodig geacht.
Omtrent de verplichtingen der ouders van schoolgaande
kinderen bleek het grootste deel geheel onkundig.
Slechts weinige ouders weten, in welke klasse der school
hun kind geplaatst is, of ook wanneer overplaatsing naar
hoogere klassen plaats heeft. Of, en welke vorderingen hun
kinderen maken is hun veelal onbekend. Van een aan
moedigend woord of kleine belooning bij goed gedrag is maar
zelden sprake.
De meeste ouders van onwillige, onhandelbare kinderen
hebben geen hooger verlangen dan opneming van hun kind
in een opvoedingsgesticht, óók al is het hun eenigst kind.
Om U te overtuigen, dat het belang van hun kind hun
ter harte gaat, en dat zij het kwaad willen tegen gaan,
martelen ze U met een schets der lichamelijke kastijdingen,
hun soms zwakke, altijd jonge kinderen toegediend. Sommige
„vaders” verheffen zich erop. Uit hun toon, blik en gebaren
spreekt nog de wellust by het verhaal van een °Jlbar®'
Jiartige kastijding. Enkelen achten hun kind gelukkig, P
