43 i Zoo werden op vele snoeptafels stokjes of pijpjes aange troffen, welke als kaneelpijpjes, anijsstokjes, dropsstokjes, anijspoppetjes, e. d. werden verkocht en welke waren zwart geverfd door kool. De hoeveelheid kool (een soort beenderkool) bleek in enkele gevallen 4 a 5 der massa te bedingen, een hoeveelheid, meer dan voldoende om de waar zwart te- kleuren. Een met kool (zwartsel) bereide massa kan men toch niet als eetwaar, veel minder als lekkernij kwalificeeren. Overigens bleek dit snoepgoed uit glucose, meel en een of ander essence te zijn samengesteld. In enkele winkels werden chocoladesigaren aangetroffen, waarvan de z.g. asch uit zinkwit (sneeuwwit) bleek te bestaan. Alle aangetroffen partijen (te zamen ongeveer 2000 a 3000 sigaren) zijn aan de consumptie onttrokken. Zij waren volgens verklaring der verkoopers afkomstig van een Utrechtsche firma. Een eenvoudige proef kan d’en winkelier meer zekerheid geven omtrent de samenstelling der voor aschimitatie van chocoladesigaren gebezigde stof. Men verzamelt de z.g. asch door afkrabben op een porceleinen scherf en verhit deze boven een gaslamp. Blijft hierbij geen residu achter dan heeft men te doen met organische stoffen als suiker, meel e. d. Blijft echter na verbranding een rest op de scherf achter, dan kan deze zijn wit of geel (in de hitte). In het eerste geval heeft men vermoedelijk krijt (opbruisen met zuren) in het andere geval (gele kleur) waarschijnlijk een zinkverbinding. De gele kleur wordt dan bij het afkoelen wit. In het laatste geval of bij gegronden twijfel roept men de hulp van den keuringsdienst in. Een andere versnapering, waarvan eveneens niet onbe langrijke hoeveelheden zijn opgeruimd, was z.g. vanillevjs. Dit artikel, hetwelk op de markt en later eveneens in win kels werd aangetroffen, bestond uit een mengsel van cocosvet 28 met glucose, zoet gemaakt door saccharine. De waar was bedorven, het vet was sterk rans. Bovendien was toe gevoegd ongeveer 8 a 10% paraffine. Het is tot op heden niet mogen gelukken met zekerheid de fabrikant van dit product op te sporen, de verkoopers hadden dit snoepgoed betrokken van een grossier elders woonachtig, die thans niet meer te vinden is. Het is schande om louter uit winstbejag, want een andere reden kan hier moeilijk gelden, een z.g. versnapering te be reiden met paraffine of in het algemeen met koolwaterstoffen, omdat het gebruik daarvan ziekteverschijnselen moet veroor zaken, terwijl de geneesheer in de meeste gevallen niet dadelijk de ware oorzaak zal kunnen aangeven. VERSLAG KEURINGSDIENST VAN EET- EN DRINKWAREN. 48

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarverslagen gemeente Den Haag | 1908 | | pagina 1173