39
18
bijzonder moeilijk wordt om nieuwe vergunningen te weigeren.
Zoo verspreiden zich deze hinderlijke inrichtingen meer en
meer over de geheele stad en waar zij eenmaal genesteld
zijn, zijn zij niet meer weg te krijgen. Steeds weer dringt
zich de vraag op of niet gebruik zal moeten worden gemaakt
van het bepaalde bij art. 4, 2o. der Hinderwet, en een bepaalde
plaats of gedeelte der gemeente zal moeten worden aange
wezen voor het oprichten van lompen- en beenderenbewaar
plaatsen.
Naar aanleiding van een klacht over hinder van een
poelierszaak aan de Tasmanstraat gaf de Commissie aan
Burg, en Weth. in overweging in den vervuilden toestand
van het betrokken perceel door toepassing der desbetreffende
bepalingen der Politieverordening of der Bouw- en Woon-
verordening verbetering te doen aanbrengen.
De Commissie deed daarbij opmerken, dat een druk be
klante poelierszaak zich volstrekt niet bepaalt tot het ver-
koopen of zelfs maar tot het enkel plukken, villen of
opmaken van dood wild, doch min of meer doorloopend is
te beschouwen als een slachterij van wild en gevogelte.
Daar nu evenwel de poeliersbedrijven niet vallen onder
art. 1 der Verordening betreffende het oprichten, hebben of
gebruiken van slachterijen d.d. 27 September 1909 en deze
inrichtingen mitsdien niet kunnen worden verwezen naar
het terrein van het openbaar slachthuis, werd overwogen of
niet door andere wettelijke bepalingen de groote hinder, dien
bij gemis van alle toezicht de poelierszaken thans voor de
omwonenden opleveren, binnen zekere perken kan worden
teruggebracht.
De vraag of een poelierszaak naar omstandigheden als
slachterij in den zin der Hinderwet valt aan te merken, is
tot nu toe, voor wat betreft de jurisprudentie, een open vraag-
Intusschen, de Commissie was van meening, dat er geen
reden is om wat in werkelijkheid een slachterij is, niet als
zoodanig aan te merken, en gaf aan Burg, en Weth. in
overweging het daarheen te leiden, dat voortaan poeliers-
bedrijven niet zonder vergunning krachtens de Hinderwet
worden uitgeoefend.
VERSLAG DER GEZONDHEIDSCOMMISSIE.
