54
11
Spreken.
Voor het examen in het vak spreken werd uitgegaan van
een gesproken (niet gelezen) woord, zoodat dus de klank,
niet de voorstelling, tot zijn recht kwam. Dit gesproken
woord moest ontleed worden in de samenstellende gehoorde
klanken, zóó als ze in het woord achtereenvolgens uitge
sproken waren. Hierop volgde een bespreking dier klanken:
1°. naar de wijze hunner vorming; welke spraakwerk
tuigen er bij te pas kwamen en welk aandeel deze in de
vorming van den klank hadden; de articulatiepuntende
vocaal-reeksen, waarin de klinkers gelegen warende betee-
kenis dier vocaal-reeksenbij de tweeklanken, de samen
stellende deelen ervan.
2°. naar hun verwantschap met andere.
Bij dit onderzoek kwamen vanzelf te pas vragen omtrent
de spraakwerktuigenhoe en waar stem ontstaathoe dat
waar te nemen is; waar de stembanden geplaatst zijn; de
werking van het middenrif bij de ademhaling; de midden-
rifs-ribbenademhaling; de sleutelbeens-ademhaling; de wen-
schelijkheid om zooveel mogelijk de klanken vóór in den
mond te vormen; of de candidaten in staat waren zulks te
doen; de g, k, ch, r; soorten r’s; wanneer de communicatie
tusschen neus- en mondkeelholte gebruikt wordt enz.
In den loop van elk examen werden eenige vragen gedaan
als: hoe men kleine kinderen in casu van de bewaarschool
op een opgewekte wfjze ademhalingsoefeningen zou kunnen
laten doen; of, hoe men bij het systematisch aanleeren der
klanken, een of anderen klank goed duidelijk of scherp zou
kunnen leeren en doen articuleerenwelke klank een of
anderen aan te leeren klank zou moeten voorafgaan; hoe
men de lippen zou kunnen oefenen om ze beweeglijk, hoe
de tong om haar veerkrachtig te maken; hoe de tongpunt-r
aan te leeren, enz.
De meeste candidaten faalden in het ontleden van het
gesproken woord in zijn samenstellende, gesproken deelen.
Die candidaten gaven blijk niet in staat te zijn, zich los te
maken van de schriftelijke voorstelling.
Uit haar mededeelingen omtrent de wijze van vorming der
klanken bleek, dat de kennis daarvan te weinig verkregen
was door eigen waarneming. Dikwijls verwarden zij de
spraakwerktuigen op zoodanige wijze, dat er van een juiste
omschrijving van de vorming der klanken weinig terecht kwam.
Wisten de candidaten dikwijls goed op te noemen de reeks,
waarin de vocaal tehuis behoorde, dan was dit blijkbaar een
van buiten geleerd lesje en hadden ze geen begrip van de
beteekenis der plaatsing in zulk een reeks.
VERSLAG BEWAARSCHOOL-AKTE-EXAMENS.
