37
71
lyk uitsluitend voor jongens bestemd was, ook werd open
gesteld voor meisjes.
Dat de meisjesschool gedurende de laatste jaren gaande
weg het aantal harer leerlingen zag afnemen, heeft nog
eene andere oorzaak en wel deze: zooals zij thans nog is
ingericht, beantwoordt zij niet meer aan „de behoeften en de
eischen van den tijd”, gesteld door het meerendeel der
ouders. Bij haar oprichting, nu ruim 27 jaar geleden, en nog
tal van jaren daarna, waren de ouders, behoorende tot den
stand, waaruit de bevolking der school voortkomt, tevreden,
indien hunne dochters gedurende de eerste zes leerjaren
grondig elementair onderwijs genoten en in de drie vervolg-
klassen onderricht, waardoor hoofdzakelijk „algemeene ont
wikkeling” verkregen werd. Bij het verlaten der school, na
de negen leerjaren te hebben doorloopen, werden de meisjes
hyna zonder uitzondering, naar eene binnen- of buitenlandsche
kostschool gezonden, om zich daar verder te bekwamen in
de vreemde talen, enz.
Maar de tyden veranderden. De tegenwoordige, bij uitstek
praktische tyd stelt andere eischen. Met elk onderwys wil men
een bepaald, scherp afgebakend doel bereiken. Speciale voor
bereiding voor de vervulling eener maatschappelijke betrek
king stelt men thans als eisch. En werken in eene bepaalde rich
ting, d&t doet de Atjehschool, in haar geheel, niet. Zij is, wat zy
was van den beginne af: eene inrichting van onderwys, waarin
met groote zorg en toewyding door al degenen, die er aan ver
bonden zijn, gearbeid wordt aan de verstandelijke en zedelyke
vorming der leerlingen, waarop by verdere studie en opleiding
voor verschillende vakken kan worden voortgebouwd.
Doch de ne/jew.klassige indeeling der school, verbonden
aan haar ligging in een stadsgedeelte, hoofdzakelyk bewoond
door familie’s, waarvan de dochters haar studie niet eindigen
op vijftien- a zestienjarigen leeftijd, terwijl liet bezoeken
van eene kostschool vrywel tot de zeldzaamheden is gaan
behooren, heeft in verband met den „tijdgeest” een toestand
in het leven geroepen, waardoor de school niet kan bloeien
als voorheen, al heeft zy aan innerlijke waarde niets verloren.
Levenskracht heeft zij dus nog; zij heeft alleen behoefte aan
eene bepaalde bestemming.
VERSLAG LAGER ONDERWIJS.