52
3
VERSLAG ACADEMIE VAN BEELDENDE KUNSTEN.
een deel zijner administratieve werkzaamheden zou belmo
ren te ontlasten. Tot administrateur werd benoemd, met in
gang van 1 Januari 1915, de heer A. C. Spoel.
Waarom deze gebeurtenis in dit gebouw? vroeg de heer
Evers. Waarom deze bijzondere hulde want als zoodanig
mag zij gelden aan de nagedachtenis van hem, die de
Academie nog slechts betrekkelijk korten tijd als Directeur
had bestuurd?
Was dan, zoo vraagt men onwillekeurig, Springer's ver
dienste als Directeur, niet genoegzaam erkend? Integen
deel. Treffend heeft de Voorzitter der Academie zijn beeld
als zoodanig aan zijn graf geschetst; getuigd van zijn groote
bekwaamheid en toewijding; geroemd zijn organisatie-
Dé 28ste Mei 1.1. bracht rouw over de Academie. Na een
slepende ziekte ontviel haar de heer Jan Springer, die ge
durende een 9-tal jaren aan het hoofd van het onderwijs
had gestaan en aan wiens organiseerend talent, bekwaam
heid en buitengewone toewijding in een tijd, dat een vaste
hand en gestrenge leiding noodig waren, de Academie
groote verplichtingen heeft gehad.
Aan zijn graf werden door den Voorzitter der Academie,
dr. Bos en door de heeren prof. Henri Evers en R. A. van
Sandick, Springer’s veelzijdige verdiensten, vooral ook als
eminent architect gedurende zijn werkzaamheid als zoo
danig te Amsterdam, in herinnering gebracht. Den 3en
Juli d.a.v. werd in de Academie met eeuige plechtigheid
een tentoonstelling geopend van door Springer nagelaten
werken. Een zeer talrijk gezelschap was in de groote zaal
saamgekomeu. De tegenwoordigheid werd opgemerkt van
de leden van den Raad van bestuur, leeraren en leerlingen,
hoogleeraren van de T. Hoogeschool, architecten, den wet
houder van Openbare Werken, Jurriaan Kok, familie
betrekkingen, vrienden en bekenden van den ontslapen
kunstenaar.
Voor dezen breeden kring sprak namens den Raad van
bestuur de architect Joh. Mutters Jzn. een inleidend woord
ter opening van de tentoonstelling. Hij schetste Springer
als hoogstaand kunstenaar uit een periode van zijn leven,
waarin spreker en zijn vakgenooten tegen hem opzagen als
een scheppend artist van hooge gaven, van wien veel te
leeren viel, wat hij ook hoopte, dat het geval zou zijn met
de leerlingen, die in Springer tevens een voortreffelijke!!
leidsman bij hun onderwijs hebben verloren.
De heer Mutters gaf daarna het woord aan prof. Henri
Evers, den veeljarigen vriend van Springer.
