59
26
VERSLAG BEWAARSCHOOLAKTE-EXAMENS.
Sommige candidate!) slaagden er uitstekend in van
belangstellende opmerkingen der leerlingen gebruik te
maken, waardoor ’t werkelijk een genot was te zien,
hoezeer de klasse meeleefde met de personen, van wie in
’t verhaal sprake was.
Daardoor trok het zooveel te meer de aandacht, wanneer
enkele candidate!), zonder zich om de uitingen der klasse
te bekommeren, het verhaal eentonig opdreundeu en dan
meestal binnen ’t kwartier al klaar waren, terwijl van de
belangstelling der leerlingen weinig overbleef.
Niet genoeg kan het den eandidaten op ’t hart gedrukt
worden zich in ’t verhaal in te leven en de hoofdmomenten
voldoende op den voorgrond te brengen. Werd dit steeds
in het oog gehouden, dan zou het aantal, dat slechts een
middelmatige!) indruk gaf, stellig aanzienlijk verminderen.
SPELEN.
De opgave luidde:
„Schrijf 5 gebonden en 5 vrije spelen op, die ge goed
kent”. Nadat de Commissie uit elk 5-tal een keuze had
gedaan, werd den eandidaten opgedragen: „Begin deze
spelen aan te leeren: verschillende hulpmiddelen staan U
ten dienste”. Hierbij werd de nadruk gelegd op het aan-
leeren van het spel.
Het bleek, dat sommigen moeite hadden, het gevraagde
aantal spelen op te schrijven; op enkele lijsten kwam een
zelfde spel onder verschillende namen voor.
Bij de beoordeeling werd gelet op:
opstelling van de klasse,
leertoon,
inleiding en verklaring van het spel.
wijze van aanleeren,
opmerken en verbeteren van fouten,
orde.
Men zorgde over ’t algemeen voor een goede opstelling.
Sommigen gebruikten hiervoor te veel tijd, enkelen leerden
een spel aan in een kring, terwijl de opstelling in rijen
voor dat spel noodig was. Ook wist men niet altijd gedu
rende het spel den goeden ouderlingen afstand te bewaren.
De leertoon was bijna zonder uitzondering vriendelijk,
maar bij velen ontbrak de noodige opgewektheid en de
kracht, om de kinderen door den toon te boeien.
Als voorbereiding en inleiding meenden sommige eandi
daten te kunnen volstaan met het noemen van den naam
van het spel. Een klein aantal wist door pakkende woorden
de belangstelling der kinderen zóó te wekken, dat zij mee
leefden in het spel. Zij toonden den gang van het spel,
lieten de kinderen zelf denken en lokten allerlei opmer-
