27
19
VERSLAG DER WERKLOOSHEIDSVERZEKERING.
schriften, vaak voordoet is het volgende. Wordt de inschrijving
by de Arbeidsbeurs na 14 dagen niet vernieuwd of geen
aangifte gedaan van de aanvaarding van werk, dan wordt
de aanvraag als vervallen beschouwd. Komt de aanvrager
zich nu na eenigen tijd weer als werkloos aanmelden, dan
wordt hij gestraft met uitsluiting van arbeidsbemiddeling
voor den tyd van 8 dagen.
Hoewel een der ge lijk lid dus over dit tijdperk niet in
geschreven is, is in zoo’n geval de gedragslijn der organisaties,
met een enkele uitzondering, deze, dat wèl uitkeering wordt
verstrekt, op grond van het feit, dat de betrokkene zich
ter inschrijving heeft aangemeld. Of hier van een overtreding
van het in de reglementen daaromtrent bepaalde mag
worden gesproken, is dus eenigszins quaestieus. Aan den
Directeur van den Dienst der Werkloosheidsverzekering en
Arbeidsbemiddeling is echter van de in dezen gevolgde
praktijk kennis gegeven.
Het onderzoek naar de oorzaak der werkloosheid, dat
geregeldplaats heeft gevonden, bracht ook verschillende
gevallen aan het licht, waarin onrechtmatig uitkeering was
verstrekt. In het meerendeel daarvan bleek, dat de betrokkenen
werkloos waren tengevolge van eigen schuld; öf zij hadden
het w’erk vrijwillig verlaten, öf zy hadden door hun ge
dragingen (oneerlijkheid, dronkenschap, luiheid, enz.) aan
leiding tot ontslag gegeven.
In één geval moest er aanmerking op worden gemaakt,
dat het bedrag der uitkeering te laag was. De organisatie
had gemeend, het bedrag, door een lid aan militair pensioen
genoten, in mindering te moeten brengen op de werkloos-
heidsuitkeering, op grond van een bepaling in haar reglement,
die zegt, dat wanneer in geval van werkloosheid, loon of
vergoeding wordt genoten, deze in mindering moet worden
gebracht van de reglementaire uitkeering. Dezerzijds werd
er echter op gewezen, dat de onderhavige pensioenuitkeering
onder geen der beide begrippen „loon” of „vergoeding”
kon vallen, terwijl in elk geval het pensioen niet met oog
op de werkloosheid werd uitgekeerd. Op grond daarvan
werd aan de organisatie verzocht den betrokkene het in
gehouden bedrag alsnog uit te keeren, aan welk verzoek
is voldaan.
Bij een andere organisatie deed zich een geval van ver
keerde reglementstoepassing voor, waarbij de fout niet meer
te herstellen viel. Aan een lid dezer organisatie, dat in het
ziekenhuis was opgenomen, werd door den penningmeester
medegedeeld, dat hij gedurende zyn ziekte geen contributie
behoefde te betalen. Het gevolg daarvan was, dat dit lid, toen
hy na zyn herstel werkloos werd, geen uitkeering uit de werk-
