27
21
lysten aanbrachten, zoodat na dien geen reden tot klacht
meer bestond. In het algemeen trouwens werd, na dezerzijds
gegeven aanwijzingen, meestal zonder tegenkanting ver
betering in de administratie bevorderd, vooral wat aangaat
de boeking en inning der contributies.
Ten slotte dient nog de aandacht gevestigd te worden op
een euvel, dat zich, vooral bij kleine organisaties, nog al
eens voordoet, nl. dat bestuursleden belast worden met het
beheer der werkloozenkas, die geheel onwetend zijn omtrent
de wijze, waarop de administratie moet worden gevoerd,
hetwelk natuurlijk zeer ongunstig werkt op den geregelden
gang van zaken. Plotseling houdt dan b.v. de toezending
der individueele kaarten op of blijkt uit de ingezonden
kaarten, dat verschillende reglementsbepalingen geheel foutief
zijn toegepast. Na dezerzijds op het verzuim opmerkzaam
te zijn gemaakt, komt de betrokken bestuurder dan dikwijls
ten Stadhuize om de noodige inlichtingen te vragen, die
hem, voor zooveel mogelyk, worden verstrekt, terwijl hy
overigens verwezen wordt naar het hoofdbestuur zijner
organisatie of naar zyn voorganger.
In zake de toepassing der reglementaire bepalingen is de
vraag gerezen, of reeds een werkloosheidsperiode, gelyk
aan den wachttijd, als wachttyd kan gelden, wanneer die
periode juist samenviel met het einde van het aantal weken,
dat iemand lid van de kas moet zyn om uitkeering te ont
vangen. Na in winning van het oordeel van den Directeur
der Werkloosheidsverzekering en Arbeidsbemiddeling, bleek
dit overeen te stemmen met de dezerzyds gehuldigde opvat
ting, dat de wachttyd eerst kan aan van gen na afloop van
bedoelden lidmaatschapstermyn.
In ’t algemeen moet er op gewezen worden, dat meerdere
uniformiteit in de reglementen der organisaties wel wenschelyk
is. Ten opzichte van het toepassen van royement bij het
doen van opzettelyk onjuiste opgaven, eischen b.v. het
model-reglement en vele reglementen onverwijld royement.
Andere bepalen, dat royement kan plaats hebben, terwijl
nog andere volstaan met het opleggen van een boete. Bij
den Minister van Arbeid is er op aangedrongen,om bij de
goedkeuring der reglementen zooveel mogelyk naar eens-
luidendheid te streven.
Voorts is aan den Minister van Arbeid gevraagd, om,
wanneer de werkloosheidsverzekering bij de, wet wordt
geregeld, aan de werkgevers, onder strafbedreiging, de
verplichting op te leggen aan de gemeentebesturen ten
aanzien van by hen in dienst zynde of geweest zijnde leden
van werkloozenkassen, juiste inlichtingen te verstrekken
omtrent loon, arbeidsduur, oorzaak van ontslag, enz.
VERSLAG DER WERKLOOSHEIDSVERZEKERING.
