16
4
VERSLAG DER VISSCHERSH A VEN.
Begin Juni waagden een 3-tal Seheveningsehe loggers
zich ter haringvisscherij, doch reeds spoedig keerde een
tweetal met algeheel verlies van netten in de haven terug,
wrwijl het resultaat met het derde vaartuig ook zoo weinig
hoopvol was, dat men deze visscherij staakte en de hoop
opgaf om dit jaar nog ter haringvisscherij, het hoofdbe
drijf voor Seheveningen, te vertrekken.
Toen echter half October de kans op vrede of ten minste
op een wapenstilstand grooter werd, herleefde de hoop, dat
het dit jaar nog mogelijk zou zijn de haringvisscherij al
thans voor een korter tijd uit te oefenen.
Talrijke schepen staakten de trawlvisscherij en werden
voor de haringvisscherij in gereedheid gebracht. Toen dan
ook in het begin van November de tijding van het sluiten
van den wapenstilstand kwam, waardoor het duikbooten-
gevaar ten minste verdwenen was, al bleef dan het mijnen
gevaar nog aanwezig, vertrokken terstond vele loggers
ter haringvisscherij. Wel was de tijd voor die visscherij nog
maar kort, daar zij irf den regel begin December eindigde,
doch men had hoop ten minste nog een goede reis te
maken.
Het uitrusten der vaartuigen had de grootste zorg ge
kost. De visseherijbenoodigdheden waren niet alleen slechts
weigerde het werk uit te voeren uit vrees voor ongelukken.
Hierdoor ontstond een ernstige verzanding, hoofdzakelijk
in de binnenvoorhaven. Het in- en uitvaren der vaartuigen
ondervond daarvan veel belemmering, terwijl ook het hel
lingen vertraging ondervond.
Na vele besprekingen en correspondenties werd besloten,
dat op kosten van de Gemeente door middel van dreggen
en tasten naar de mijn zou worden gezocht. Deze poging
had echter geen resultaat. Getracht werd met Dirkzwager’s
Bergingsmaatsehappij een contract aan te gaan voor het
met duikers zoeken naar de mijn, doeh de voorwaarden
waren dusdanig dat daarvan moest worden afgezien.
Eindelijk gelukte het aan de Gemeente om met den aan
nemer van het baggerwerk een nieuw contract af te slui
ten. Deze laatste liet toen door een duiker naar de mijn
zoeken. De mijn werd enkele dagen later aan het einde der
binnenvoorhaven diep in het zand gevonden. De mijn werd
door militairen en kustwacht gevischt en gedemonteerd.
Het baggeren werd toen met kracht aangevangen.
Betreffende de bezwaren verbonden aan het gebrek aan
ruimte en het gemis van een veilige ligplaats voor de
vaartuigen in de binnenhaven vermeen ik naar vorige
jaarverslagen te mogen verwijzen.
