10
’s-Gravenhage, 1 Januari 1920.
De Commissie voomoemd,
Voorzitter.
J. L. Hooftman, Secretaris.
Voor de stotteraars is het schoolbezoek een psychothera
peutisch middel, waarbij met de leerkracht niet gekout moet
worden over stotteren, maar waarbij hij moet zien en hooren,
dat het kind, mits goed beïnvloed, stottervrij kan spreken”.
Mej. van Dantzig wist voor zeven leerlingen een genees
kundige behandeling te krijgen. Mej. Brugma en de heer
van Lier schijnen een dergelijke behandeling niet noodig te
achten. De Commissie heeft de vraag onder de oogen gezien
of het niet mogelijk zou zijn, dat, in onmiddellijk verband
met het spreekonderwijs, de genees- of heelkundige behan
deling der leerlingen, voor wie zulk eene behandeling be
slist noodig is, van gemeentewege wordt geregeld. In het
bijzonder had zjj hierbij op het oog kinderen met een
gehemeltespleet. De Commissie heeft een dergelijke regeling
aan B. en W. voorgesteld.
Ook heeft zij een regeling ontworpen, waardoor de voor
naamste vaktijdschriften bij de onderwijzers in spreken in
geregelde rondlezing zullen worden gegeven.
Tenslotte zij nog vermeld, dat de spreeklessen dit jaar
werden bezocht door den Wethouder van Onderwijs en den
schoolarts van Haarlem, met het oog op de invoering van
spreekonderwijs in die gemeente, en dat later de bjj dat
onderwijs benoemde leerkracht hier eenige lessen heeft
bijgewoond.
75 VERSLAG ONDERWIJS AAN SPRAAKGEBR. LEERLINGEN.
