80 13 VERSLAG BEWAARSCHOOLAKTE-EXAMENS. ringen, lange en korte vleclit- zich voor te mozaïek, vouwblad, stokjes en latten. De candidate!! hadden 10 minuten tijd, om bereiden; vooraf werd haar meegedeeld, hoe oud de leer lingen waren, zoodat zij in overeenstemming daarmee de leerstof konden kiezen, waarin zij overigens geheel vrij waren. Bij het beoordeelen der lessen werd gelet op: de keuze der leerstof, de zelfwerkzaamheid der kinderen, den leertoon, de orde, de houding voor de klasse. De meeste candidate!! wisten de leerstof te kiezen in overeenstemming met de ontwikkeling der kinderen; an dere slaagden daarin niet, zoodat de kinderen öf geen belangstelling toonden, als de leerstof te gemakkelijk was en zich op hun eigen manier trachten bezig te houden, öf, in het tegenovergestelde niet begrepen, wat zij doen moes ten, en er dus van de les niets terecht kwam. Wist dan bovendien de candidaat de klasse niet te be- heerschen, dan Het de orde veel te wenschen over. Gelukkig was dit maar bij enkele candidate!! het geval; bij de meeste was de orde goed, doordat zij de kinderen op de juiste wijze aan het werk wisten te zetten. Door den kinderen te zeggen, wat zij met hen gingen maken, wisten zij in een korte, prettige inleiding hunne belangstelling te wekken; allen waren opgewekt bezig en bedachten, hoe hetgeen opgegeven was, het best gemaakt worden kon. Toch viel het de Commissie op, dat vele caudidaten wel trachtten de kinderen in het werk te betrekken, door hun op te geven te bedenken, hoe het een of ander deel van een figuur gemaakt kon worden, doch dit dan afkeurden, als het niet op dezelfde wijze was gemaakt, als zij het zich hadden voorgesteld. De kinderen waren daardoor zeer ont moedigd en lieten verder de onderwijzeres bedenken. Deze candidate!! toonden nog niet juist te weten, wat met zelf werkzaamheid" wordt bedoeld. Slechts bij een paar candi date!! bleek, de geheele les door, dat zij dit wel wisten, en dat zij het ook in toepassing brachten. De leertoon was over het geheel opgewekt en vriéndelijk: soms echter sprak de candidaat zoo droog en vervelend, dat de kinderen niet naar haar luisterden; wat ook het geval was bij haar, die, na elke opgave, maar steeds doorpraatten over de hoofden der kinderen heen, die er ten slotte niets meer van begrepen.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarverslagen gemeente Den Haag | 1919 | | pagina 2093