15
17
VERSLAG DEK WERKLOOSHEIDSVERZEKERING.
Visscherij.
HOOFDSTUK IV.
Werkzaamheden.
In tegenstelling met 1918 was 1919 voor de visscherij een
bevredigend jaar. Nu de oorlogstoestand geëindigd was,
werd, hoewel het mijnengevaar nog lang niet geweken was
en dan ook ■nog talrijke slachtoffers maakte, toch het be
drijf weer in vollen omvang uitgeoefend. In het begin des
jaars was het aantal vaartuigen, dat aan de trawlvisscherij
deelnam, niet alleen grooter dan in 1918, doch thans werd
ook door stoomtrawlers aan dezen tak der visscherij deel
genomen.
De haringvisscherij leverde goede resultaten op, zonder
nochthans te beantwoorden aan de hooggespannen ver
wachtingen, die in het begin van het jaar werden ge
koesterd.
In het laatst van het jaar begonnen de handelsmoeilijk-
heden als gevolg van de daling der buitenlandsche valuta
een ongunstigen invloed te oefenen op de uitkomsten van
het bedrijf. De geregelde daling van den Markenkoers be
gon den uitvoer naar Duitschland hoe langer hoe meer
te beperken, tot dat deze tenslotte geheel ophield, zoodat
de vooruitzichten voor 1920 dus verre van rooskleurig
waren.
De totstandkoming van de Werkloosheidsverzekerings-
noodwet 1919 bracht, behalve een groote toename van het
aantal verzekerde arbeiders (dit aantal steeg van 15.700
op 1 Januari 1919 tot 22.600 op 1 Januari 1920, alzoo een
vermeerdering met bijna 44 pCt.) en een daarmede gepaard
gaande uitbreiding van de gewone periodieke werkzaam
heden, welke in vorige verslagen meer uitvoerig zijn be
schreven, ook met zich een reeks maatregelen, aan de voor
bereiding en uitvoering van een dergelijke, jn het systeem
der verzekering diep ingrijpende wet noodwendig ver
bonden.
Het aandeel der Gemeente in de voorbereiding betrof
vooral het overleg met de organisaties der transport
arbeiders over de invoering van een stel afdoende en goed
werkende contröle-maatregelen. Dat dit eigenaardige moei
lijkheden opleverde zal duidelijk zijn, wanneer men be
denkt, dat deze groepen van arbeiders tot nu toe juist
altijd buiten de verzekering waren gebleven met het oog
