15
20
HOOFDSTUK V.
Controle en overtredingen.
van de kasbesturen,
i doeltreffend moge-
Ook in dit jaar liet de medewerking
om de controle op de werkloosheid zoo
lijk te doen zijn, over het algemeen niet te wenschen over.
Dit neemt natuurlijk niet weg, dat het nog al eens voor
kwam, dat vergissingen werden begaan bij de toepassing
der reglementaire bepalingen, welke dan aan het licht
kwamen bij de inzending van de individueele kaarten, b.v.
ten aanzien nvan het doormaken der wachtdagen, den
uitkeeringsduur, het bedrag der uitkeering, de inschrijving
bij de Arbeidsbeurs, enz.
Vooral de vrij overhaaste inwerkingtreding der Werk-
loosheidsverzekeringsnoodwet 1919, die een onmiddellijke
toepassing van nog niet goedgekeurde reglementswijzi
gingen en dientengevolge verschillende veranderingen in
de administratie met zich bracht, veroorzaakte bij onder
scheidene afdelingsbestuurders nog al moeilijkheden, te
meer daar sommige hoofdbesturen niet in de gelegenheid
waren geweest of verzuimd hadden de afdeelingen tijdig
van een en ander op de hoogte te brengen. De dientenge
volge begane fouten, met name die welke gefdelijk nadeel
voor de kas opgeleverd hadden, werden na dezerzijdsche
opmerking door de betrokken bestuurders in den regel
dadelijk hersteld. Ook ten opzichte van andere gevallen
werd zooveel mogelijk vastgehouden aan den regel, om
eerst te pogen een ontstaan verschil van meening in der
minne op te lossen, alvorens het Hoofdbestuur of den
Dienst der Werkloosheidsverzekering en Arbeidsbemid
deling er van in kennis te stellen.
Enkele dier gevallen, benevens eenige algemeene op
merkingen, waartoe het contact met de vakorganisaties
aanleiding gaf, mogen hieronder volgen.
Door een organisatie, wier geldmiddelen ontoereikend
waren om de werkloozen-uitkeeringen op de gewone wijze
voort te zetten, werd vanaf een bepaalden datum alleen
uitkeering verstrekt aan degenen, die, om welke reden dan
ook, geen steun ontvingen van het Plaatselijk Steuncomité.
Dezerzijds werd aan het kasbestuur te kennen gegeven,
dat een dergelijke handelwijze voorkwam in strijd te zijn
met de bepalingen van het kasreglement en dat met de
uiitkeeringen aan alle leden moest worden doorgegaan,
totdat de kas geheel was uitgeput. Het bestuur verdedigde
zich door op te merken, dat het gewraakte feit uit billijk-
heidsoverwegigen had plaats gehad. Intusschen konden de
VERSLAG DEK WERKLOOSHEIDSVERZEKERING.