15
23
VERSLAG DEK WERKLOOSHEIDSVERZEKERING.
een uitgebreid en tijd-
van
een
dat n.l. zonder het instellen van
roovend onderzoek mogelijk was.
Intussehen heeft deze ondervinding hun aanleiding ge
geven bij den Minister van Arbeid aan te dringen op
wijziging van de in het Nederlandsche recht zeker alleen
staande bepaling, dat een door een Overheidsorgaan geno
men beslissing vervalt, indien de rechter in beroep ver
zuimt binnen den hem gestelden termijn een beslissing te
nemen. Daarom is verzocht artikel 11, le lid van het
Werkloosheidsbesluit 1917 te doen wijzigen op een der
volgende manieren:
1°. door het bestaande voorschrift te doen vervallen en
te bepalen, dat de Minister zijn beslissing bij gemotiveerd,
aan belanghebbende mede te deelen, besluit kan verdagen;
2". door verlenging van den termijn met bijvoeging van
de bepaling, dat de beslissing zal uitvallen ten nadeele van
dengene, die nalatig is tijdig de door den Minister ver
langde inlichtingen te verstrekken.
Besloten moge worden met den wensch, dat de Minister
spoedig aan dit verzoek zal voldoen. Het valt toch niet te
ontkennen, dat het prestige van het gemeentebestuur tegen
over de kasbesturen wordt geschaad, indien deze laatste,
met het Werkloosheidsbesluit in de hand, de aanschrijvin
gen der Gemeente eenvoudig in den wind kunnen slaan,
zooals bij de tegenwoordige redactie het geval is.
