By lage 42
1. Algemeene Beschouwing.
Het jaar 1920 heeft Nederland geen schokkende gebeur
tenissen te boeken gegeven. Men zou kunnen zeggen dat
dit jaar gestaan heeft in het teeken der liquidatie van het
geen de oorlogsjaren ons hadden gebracht.
Nadat in het begin van Januari, de Duitsche gedelegeer
den het protocol van den len Nov. 1919 hadden onder-
teekend en onmiddelijk daarna de ratificatie der vredes
voorwaarden kon plaatsvinden, kwam de kwestie der toe
treding tot den Volkenbond voor de neutrale landen aan de
orde. Voor Nederland was de zaak, welke vóór den lOen
Maart moest afloopen, vrij spoedig beslist; het betrekkelijke
wetsontwerp passeerde Regeering en Staten-Generaal en op
9 Maart maakte Nederland deel uit van den Volkenbond.
De toekomst zal leeren, welk een gewichtig moment dit in
onze vaderlandsche geschiedenis geweest is.
Voorloopig schijnt er nog veel onzekerheid gebleven op
het terrein der internationale politiek en in verband daar
mede ook ten opzichte van de vrije evolutie van onzen
nationalen handel en industrie.
Wat echter wèl zeker is, is dat er weinigen gevonden
worden, die in den Volkenbond, zooals hij thans is, de
noodige garantie kunnen vinden voor een toekomstigen
duurzamen vrede.
Echter valt niet te ontkennen, dat enkele grondgedachten,
welke bij de stichting van den Volkenbond vaag hebben
voorgezeten, in de mentaliteit van groote groepen der
samenleving zijn doorgedrongen en het is te hopen, dat
deze gedachten niet zullen nalaten door- en na te werken.
Het wil ons voorkomen, dat deze verwachting niet geheel
ijdel moet worden genoemd, niet het oog op de betrekkelijk
groote groepen van ordelievende elementen, die arbeiden
voor het behoud van den vrede in binnen- en buitenland;
aan de groote drang naar ontwapening althans sterke ver
mindering daarvanaan de bestrijding der enorme oorlogs-
begrootingen in alle landen; aan de belangstelling ook in
het pacifistisch streven van den Paus, merkbaar in de toe
neming van het getal der ten Vaticane vertegenwoordigde
landen.