9
3
VERSLAG DER WERKLOOSHEIDSVERZEKERING.
Evenals in vorige jaren was gedurende het geheele jaar
1921 voor een 100-tal uitgetrokkenen in het visschersbedrijf
werkgelegenheid gevonden door hen bij den dienst der
Gemeenteplantsoenen werkzaam te stellen tegen een loon
van f 20,— per week. Van het totaal bedrag dier loonen
werd tot September de helft en gedurende het verdere ge
deelte van het jaar 25 door het Rijk betaald.
Tevens deden Burgemeester en Wethouders echter den
Raad het voorstel, zich voor de toekomst in beginsel bereid
te verklaren tot het verleenen van bijdragen van 10 in
uitkeeringen krachtens wachtgeldregelingen, onder voor
waarde, dat het Rijk daarin eveneens zijn bijdrage ver
leenen zal, zooals is bepaald in de „Algemeene Regelen,
betreffende het verleenen van subsidie in uitkeeringen, die
door werkgevers aan hunne arbeiders zijn verstrekt”, door
den Minister van Arbeid op 11 October 1920 vastgesteld.
De Raad nam in zijn vergadering van 17 November 1921
dit voorstel aan.
In 1921 deed zich echter geen geval voor, waarin zoo
danige bijdrage verleend behoefde te worden. Het eerste
geval van dien aard is voorgekomen in het begin van 1922,
toen de N.V. Kon. Ned. Edelmetaalbedrijven van Kempen,
Begeer en Vos gemeente-subsidie aanvroeg ten behoeve van
een, door haar in het leven geroepen, door den Minister
van Arbeid goedgekeurde wachtgeldregeling. Bij Raads
besluit van 13 Februari 1922 werd een bijdrage van 10
toegekend in uitkeeringen, welke na 1 Februari 1922 zijn
verstrekt aan te ’s-Gravenhage wonend personeel van ge
noemde N.V. krachtens die wachtgeldregeling.
In den aanvang van 1921 kwam een regeling tot stand,
die beoogde, de treilervisscherij, welke in normale tijden
reeds weinig voordeel eu vaak zelfs verlies oplevert, doch
als gevolg van de lage prijzen, die in verband met de lage
buitenlandsche valuta voor de visch kon bedongen worden,
toen bijna geheel tot stilstand was gekomen, met kracht te
bevorderen, door haar uit de kassen van Rijk en Gemeente
steun te verleenen.
Bij Raadsbesluit van 17 Januari 1921 werd voor dat doel
een post van f 120.000,op de begrooting uitgetrokken. Het
gevolg van genoemde regeling was, dat de reeders een 50-
tal zeilloggers ter treilervaart zonden op voorwaarden,
waarvan de voornaamste punten hieronder volgen:
1. De bemanning zou het gewone aandeel in de besom
ming ontvangen, met dien verstande, dat per man een
