It 1 1 ib Jill 1I|P t ‘a p 32 4 Ml Bij dezen staat zij opgemerkt, dat over het jaar 1921 de gemiddelde invaliditeitsduur berekend werd per ongeval met 342 dagen invaliditeit, dus slechte rekening werd gehouden met die ongevallen, die gevolgd werden door een tijdelijke uitkeering; de ongevallen, die alleen een ge neeskundige behandeling ten gevolge hadden en in de meeste gevallen geen staking van werk veroorzaakten, zijn buiten beschouwing gebleven. Hierdoor is een geringe stijging ontstaan van de cijfers over 1921. Omtrent den gemiddelden invaliditeitsduur bij ongeval len met ten hoogste 42 dagen invaliditeit wordt in den volgenden staat opgave verstrekt over de laatste vijf jaar, voor de verschillende bedrijven afzonderlijk en voor alle bedrijven te zamen. 1 VERSLAG OMTRENT DE ONGEVALLENVERZEKERING. JAAR. Gemiddeld aantal invaliditeitsdagen per ongeval met ten hoogste 42 dagen invaliditeit JAAR 8,5 1917 1918 1919 1920 1921 28 10 9 11,4 meer dan 42 dagen. Blijvend invalide of overleden. 9 9 8 9,9 12 11 10 9,5 11,7 9,5 8,5 7 7,6 26 27 30,2 33 40 In valid! teitsdun r. 3—42 dagen. 13,5 6,5 5,6 10 11 11 8,5 7 i 4 5,6 6 4 3 69 67 63,2 62,5 57 9,5 9 9 8,5 1 0,4 0,6 0,5 10 9 9 8,5 11 9 8,5 10 9 10,5 1917 I 1918 1919 1920 1921 A S c= O 9 8 7 7,3 15 3 pi ic I - I korter dan 8 dagen. van het totaal aantal ongvallen per jaar.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarverslagen gemeente Den Haag | 1922 | | pagina 933