36
2
ment moest worden toegepast. Dezerzijds werd
gewaarschuwd, dat toepassing van een verou
derd reglement zeer zeker nadeel zou opleveren
voor de ziekenhuizen en de plaatsing van zelf-
betalende patiënten zou belemmeren.
De Wethouder van Sociale Zaken moest spoe
dig ontheffing verlenen van de controle op zelf-
betalende vrouwen, die haar bevalling in de
Gemeenteziekenhuizen tegemoet wilden zien,
aangezien de opleiding van verpleegsters tot
kraamverpleegster in het gedrang dreigde te
komen. Toepassing zal ook op de duur zeker ten
nadele van de Gemeenteziekenhuizen uitvallen,
zodra er weer wat meer armslag is voor patiën
ten. Zelfbetalende derdeklas-patiënten zullen on
getwijfeld, indien zij niet toevallig een voorlief
de hebben voor een bepaalde Gemeente-arts, zeer
zeker opneming in een ander ziekenhuis ver
kiezen, waarvoor zij niet de controlerende arts
van de Gemeente hebben te passeren en wellicht
ook nog later aan de beurt komen, dan bij keuze
van een der andere ziekenhuizen.
De directeur van het Districts-Consultatie-
bureau, Dr. Mortier Hijmans, stelde op verzoek
van ondergetekende een onderzoek in naar de
wijze van verpleging van bedlegerige tubercu
loselijders. Hjj berichtte, dat alle bedlegerige
patiënten een goede verpleging genoten; er komt
bij hen geregeld een wijkverpleegster. De mees
te patiënten zijn geen lid van een wijkverple
ging of van een kruis-vereniging. Velen betalen
echter een kleine vergoeding voor de hulp, die
zij krijgen.
Hoewel enkele wijkverplegingen in de Ge
meente niet het contributiestelsel kennen, zoals
dit voor de kruis-verenigingen algemeen wel be
kend is, wijst toch de mededeling van Dr. Mor
tier Hijmans er op, dat in de Gemeente te weinig
het noodzakelijke is doorgedrongen van het zich
verzekeren van de diensten van de wijkverpleeg
ster bij ziekte, door aansluiting bij een wijkver-
plegingsorganisatie, waarvan er 20 werkzaam
zijn.
Daar er een wantoestand heerste in de Ge-
Daar er veel behoefte bestond aan plaatsen
voor tuberculoselijders, werden pogingen in het
werk gesteld een villa in Rijswijk te verkrijgen,
ten einde deze in te richten als noodsanatorium
voor het opnemen van 40 tuberculoselijders.
Deze poging van de Wethouder van Sociale
Zaken, om enige verbetering te brengen in de
onvoldoende toestand, werd niet met succes be
kroond. Dit vraagstuk baart veel zorg.
Het Nederlandse Roode-Kruis-hulpkorps (staf
afwikkeling Alphen a./d. Rijn) verzocht aan
de Gemeente de kosten te dragen van de in
1045 uitgedeelde 20 000 eieren (f 3.060,Zonder
de bevestiging af te wachten werd de Dienst
door het Pluimvee-aankoopbureau voor dit be
drag gedebiteerd. De rekening werd direct
teruggezonden, terwijl aan Burgemeester en
Wethouders werd geadviseerd deze post niet te
accepteren, daar een en ander buiten de G.G. en
G.D. om was behandeld en te beschouwen was
als een Roode Kruis-aangelegenheid.
Het College van Burgemeester en Wethouders
besliste overeenkomstig dit advies en handhaaf
de, ook na een nadere brief van het hoofd „Af
wikkelingsbureau Militair Gezag”, zijn afwij-
meente ten aanzien van het plaatsen van tuber
culosepatiënten, waaronder zeer infectieuze,
richtte ondergetekende zich hieromtrent tot
Burgemeester en Wethouders, waarbij het scher
pe oordeel van de directeur van het Distriets-
consultatiebureau mede naar voren werd ge
bracht. Tevens werd er op gewezen, dat voor dit
vraagstuk een oplossing moest worden gevon
den, waarbij de factor geld zeer licht zou moeten
tellen. Het particuliere initiatief zou hierbij een
zeer sterke financiële steun van de overheid niet
kunnen ontberen. Daar andere plannen mis
lukten berichtten ten slotte Burgemeester en
Wethouders aan de geneesheer-directeur der
Gemeenteziekenhuizen, dat het, hangende de
uitbreiding van sanatoriumruimte voor tuber
culoselijders, noodzakelijk was uitvoering te ge
ven aan het door de Wethouder van Sociale
Zaken besproken plan, in de Gemeentezieken
huizen een verpleegruimte met ongeveer 30
bedden in te richten voor opneming van tuber
culoselijders, wier toestand ziekenhuisverple-
ging noodzakelijk maakte, wellicht te volgen
door een tweede dertigtal bedden. De genees
heer-directeur werd uitgenodigd tot inrichting
van zodanige verpleegruimte over te gaan.
Het plan leed schipbreuk, daar er geen ver
plegend personeel te krijgen was. Aan de andere
Haagse ziekenhuizen werd medewerking ver
zocht één óf meer verpleegsters beschikbaar te
stellen voor dit doel. De inrichtingen hadden
echter zelf met een tekort aan gediplomeerd
verplegend personeel te kampen.
Inmiddels verstrekte de Gemeente gelden aan
het bestuur der Stichting „Haags Noodsana
torium” om te komen tot uitbreiding van het
aantal bedden van 92 tot 200.
Met grote voldoening kan gewag worden ge
maakt van de opening van het Irenepaviljoen
van het Juliana-kinderziekenhuis, waarvan ook
tuberculeuze kinderen profijt hebben.
VERSLAG VAN DE GEM GENEESKUNDIGE EN GEZONDHEIDSDIENST.
Noodsanatorium.
tuberculoselijders.
Roode Kruis-eieren.
Verpleging van
